Αυτό οφείλεται στο φαινόμενο της εξάτμισης.
Με τη συµπύκνωση το αόρατο νερό ξαναγίνεται ορατό.
Αυτό συµβαίνει µόνο όταν οι υδρατμοί ψυχθούν μέχρις ενός ορισμένου ορίου θερμοκρασίας, που το ονόμασαν Σημείο Δρόσου ή Σημείο Υγροποίησης.
Τα σύννεφα σχηματίζονται από ρεύματα αέρα που ανεβαίνουν στα ύψη της τροπόσφαιρας, όπου και ψύχονται αδιαβατικά.
Τα µόρια των υδρατμών ψύχονται και κολλάνε πάνω στα μικροσκοπική σωματίδια του αέρα και σχηματίζουν τα υδροσταγονίδια των νεφών. Με τον τρόπο αυτό και µε τη συµπύκνωση σχηματίζονται τα σύννεφα στα διάφορα ύψη της τροπόσφαιρας.
Τα σταγονίδια του νερού ή οι λεπτοί παγοκρύσταλλοι, από τα οποία αποτελούνται τα σύννεφα , είναι τόσο ελαφρά και λεπτεπίλεπτα, ώστε το βάρος τους εξουδετερώνεται από την αντίσταση του αέρα. Η παραμικρή κίνηση του αέρα τα συγκρατεί και δεν πέφτουν.
Εκτός από τα ανοδικά ρεύματα που συγκρατούν τα σύννεφα, σε πολλές περιπτώσεις ο αέρας κινείται συνεχώς μέσα στα σύννεφα, από τη βάση μέχρι την κορυφή τους. Έτσι, τα σύννεφα εξακολουθούν να επιπλέουν και αιωρούνται μέσα στη μάζα του ατμοσφαιρικού αέρα.
Σήμερα έχει δημιουργηθεί ειδικός κλάδος στη Μετεωρολογία, που καλείται Φυσική των Νεφών, και αντίστοιχα υπάρχουν ειδικοί επιστήμονες. Πιστεύεται πως τα σύννεφα μπορούν να συµβάλουν στην ακριβέστερη πρόγνωση του καιρού. Οι διαφορετικοί τύποι, το μέγεθος, ο τρόπος σχηματισμού τους, η πυκνότητά τους, η θέση τους στην ατμόσφαιρα είναι σημαντικοί παράγοντες στη σχέση των νεφών µε τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν, ή τα ακραία φυσικά φαινόμενα που μπορεί να εκδηλωθούν.