Βλυχάδα ή Γλυφάδα
Το τρίτο σπήλαιο της περιοχής Διρού, είναι το μοναδικό επισκέψιμο και το μεγαλύτερο γνωστό της χώρας, μήκους σχεδόν 3,5 χλμ. Βρίσκεται δυτικά της Αλεπότρυπας και είναι το γραφικότερο και καλύτερο λιμναίο σπήλαιο του κόσμου.Για το θαυμάσιο διάκοσμό του, που είναι πλουσιότατος και πολύχρωμος το σπήλαιο κατέλαβε τη πρώτη θέση ανάμεσα στα τρία ωραιότερα λιμναία σπήλαια του κόσμου, τα άλλα δύο είναι το Παντιράκ της Νότιας Γαλλίας και η Ζάϊτα της Βηρυτού.
Ο θαυμαστός αρχιτέκτονας, η φύση, έφτιαξε πάνω στη γη υπερήφανα βουνά, δάση, λαγγάδια, ποτάμια και γραφικά ακρογιάλια, χωρίς όμως να αφήσει στείρα τα σωθικά της. Με βοηθό το νερό έφτιαξε έναν άλλο κόσμο: τα σπήλαια. (Άννα Πετροχείλου)
Στη δυτική ακτή της Λακωνικής χερσονήσου, στον 'Ορμο του Διρού, βρίσκεται ένα από τα 60 και πλέον σπήλαια της μανιάτικης γης, αλλά και ένα από τα 10.000 καταγεγραμμένα σπήλαια της Ελλάδας. Το Σπήλαιο Γλυφάδα (ή Βλυχάδα) Διρού είναι από τα ωραιότερα σπήλαια στον κόσμο και εξερευνήθηκε για πρώτη φορά το 1949, όταν οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Γιάννης και 'Αννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά. Η ύπαρξή του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου. Κανείς όμως δεν υποψιαζόταν το θαύμα που έκρυβε στο εσωτερικό του. Έως το 1960 είχαν εξερευνηθεί και χαρτογραφηθεί 1.600 μέτρα, ενώ σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα. Το 1970 έγινε η πρώτη υποβρύχια εξερεύνηση. Το μήκος των επισκέψιμων διαδρόμων του σπηλαίου είναι 3100 μ. (σύμφωνα με το ΥΠ.ΠΟ.Τ.), εκ των οποίων τα 300 μ. είναι χερσαία. Η ξενάγηση στο θαλάσσιο τμήμα πραγματοποιείται με βάρκες. Εδώ, αν είστε τυχεροί και σας αναλάβει βαρκάρης με γνώσεις και διάθεση, θα απολαύσετε την ξενάγηση˙ ειδάλλως, η περιήγηση θα είναι βουβή, με τον ενθουσιασμό σας να περιμένει κάποιες πληροφορίες, αλλά η προσμονή να μην ικανοποιείται. Η πραγματική τουριστική διαδρομή σήμερα είναι 1,5 χλμ., εκ των οποίων το 80% είναι λιμναία (με βαρκάκι) και το υπόλοιπο 20% (300 μέτρα) γίνεται με τα πόδια. Η συνολική βόλτα στο σπήλαιο για εμάς τους τουρίστες διαρκεί περίπου 30 λεπτά.
Για την εύκολη περιήγησή του, ανοίχτηκε τεχνητή είσοδος πλάτους 100 μ. αριστερά της φυσικής, και σε μήκος 1.000 μ. από την είσοδό του συνδέθηκαν με τεχνητή σήραγγα οι δύο παράλληλοι διάδρομοι, ώστε η τουριστική διαδρομή να διαγράφει κύκλο.
Η διαδρομή μέσα στο παραμυθένιο αυτό κόσμο κρατάει περίπου τρία τέταρτα και απολαμβάνουμε τη Πρώτη Σάλα με το μανδύα του Ποσειδώνα, τη Νεκρή Πολιτεία, το Σταυροδρόμι με τις Νηρηίδες και το λευκό αρκουδάκι, τη Λίμνη των Ωκεανίδων με το πέτρινο δάσος και τον υπέροχο σταλαγμίτη της μικρής θημωνιάς.
Ακολουθούν κομψοτεχνήματα μοναδικής ομορφιάς όπως ο Επισκοπικός θρόνος, το πέλμα του Ποσειδώνα, ο πέτρινος κρίνος και μια εκκλησιαστική διάβαση με το πολυέλαιο και τον άμβωνα, η σάλα του Δυρού με τις αρχαίες Ελληνικές χλαμύδες, τα Ροζ και Λευκά διαμερίσματα με την άρπα, το βασιλικό εξώστη, τη πύλη και τη κρεμασμένη αλεπού και στο τέλος της δεξιάς διαδρομής το παρεκκλήσι.
Στη συνέχεια ένα τεχνητό πέρασμα προς αριστερά μας οδηγεί στη Θάλασσα των Ναυαγίων, με το βουλιαγμένο καράβι, συνεχίζουμε στη σάλα Χρυσή βροχή, στη Σοκολατένια Σάλα, στη Κόκκινη Σάλα, ενώ μέσω ενός καναλιού αντικρίζουμε το Πύργο της Πίζας και απέναντί του τη Φάτνη του Χριστού.
Άναυδοι οδηγούμαστε στη σάλα Μεγάλος Ωκεανός, μήκους 160 μ. και ύψους 30 μ., με το μεγάλο δίσκο και τα αναρίθμητα κρόσσια και την Ονειρεμένη Λίμνη, στην οποία βρίσκεται η εκβολή του ποταμού προς τη θάλασσα, ενώ στο πλαϊνό τμήμα ξεπροβάλλει η Γοτθική Σάλα και ολοκληρώνεται η λιμναία διαδρομή.
Στο χερσαίο τμήμα που ακολουθεί, βαδίζουμε σε μονοπάτι ανάμεσα στ διάκοσμο και παρατηρούμε το Μνημείο του Αγνώστου Ναύτη, τα ανάκτορα του Πλούτωνα, το Πέτρινο Δάσος και τα Νούφαρα.
Έχει 18° θερμοκρασία χειμώνα – καλοκαίρι, με δάπεδο ελάχιστα ψηλότερα από τη στάθμη της θάλασσας και το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς του σκεπάζεται από νερό, πού διευκολύνει την επίσκεψη με βάρκες.
Το μέγιστο βάθος των νερών του είναι 15,5 μ. και η θερμοκρασία τους 12° . Η σκληρότητά τους είναι στην επιφάνεια 90° , στο μέσο 180° και στο βυθό 290° .
Κάτω από την είσοδο του σπηλαίου είναι ο όρμος Διρού με τις κάτασπρες κροκάλες και τα κρυστάλλινα νερά.
Πηγές:
Στη δυτική ακτή της Λακωνικής χερσονήσου, στον 'Ορμο του Διρού, βρίσκεται ένα από τα 60 και πλέον σπήλαια της μανιάτικης γης, αλλά και ένα από τα 10.000 καταγεγραμμένα σπήλαια της Ελλάδας. Το Σπήλαιο Γλυφάδα (ή Βλυχάδα) Διρού είναι από τα ωραιότερα σπήλαια στον κόσμο και εξερευνήθηκε για πρώτη φορά το 1949, όταν οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Γιάννης και 'Αννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά. Η ύπαρξή του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου. Κανείς όμως δεν υποψιαζόταν το θαύμα που έκρυβε στο εσωτερικό του. Έως το 1960 είχαν εξερευνηθεί και χαρτογραφηθεί 1.600 μέτρα, ενώ σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα. Το 1970 έγινε η πρώτη υποβρύχια εξερεύνηση. Το μήκος των επισκέψιμων διαδρόμων του σπηλαίου είναι 3100 μ. (σύμφωνα με το ΥΠ.ΠΟ.Τ.), εκ των οποίων τα 300 μ. είναι χερσαία. Η ξενάγηση στο θαλάσσιο τμήμα πραγματοποιείται με βάρκες. Εδώ, αν είστε τυχεροί και σας αναλάβει βαρκάρης με γνώσεις και διάθεση, θα απολαύσετε την ξενάγηση˙ ειδάλλως, η περιήγηση θα είναι βουβή, με τον ενθουσιασμό σας να περιμένει κάποιες πληροφορίες, αλλά η προσμονή να μην ικανοποιείται. Η πραγματική τουριστική διαδρομή σήμερα είναι 1,5 χλμ., εκ των οποίων το 80% είναι λιμναία (με βαρκάκι) και το υπόλοιπο 20% (300 μέτρα) γίνεται με τα πόδια. Η συνολική βόλτα στο σπήλαιο για εμάς τους τουρίστες διαρκεί περίπου 30 λεπτά.
Ανακαλύφθηκε από τον κ. Πέτρο Αραπάκη, ο οποίος εξερεύνησε το πρώτο τμήμα του σπηλαίου, αλλά η συστηματική εξερεύνηση άρχισε το 1949 από το ζεύγος Ιωάννη και Άννας Πετροχείλου.
Στο πυθμένα του σπηλαίου ρέουν τα νερά του υπόγειου ποταμού Γλυφάδα, στον οποίο οφείλεται ο σχηματισμός τού σπηλαίου, ο οποίος σε μερικά σημεία φαρδαίνει και γίνεται λίμνη.
Μέχρι τώρα εξερευνήθηκε έκταση άνω των 10.000 τ.μ. και στολίζεται από σταλαχτίτες και
σταλαγμίτες, οι οποίοι σχηματίζουν επιβλητικές κολόνες και περιλαμβάνει πλήθος από στοές και θαλάμους.
Αν και η κοίτη του τώρα έχει αλλάξει ολόγυρα υπάρχει πάντοτε ο θαυμάσιος διάκοσμος από τους πολύχρωμους σταλακτίτες, σταλαγμίτες και κολόνες. Η κοίτη του, από ασβεστόλιθο που έχει μεταμορφωθεί σε μάρμαρο, διανοίγεται σε δυο κεντρικούς παράλληλους διαδρόμους με πολλές διακλαδώσεις.Για την εύκολη περιήγησή του, ανοίχτηκε τεχνητή είσοδος πλάτους 100 μ. αριστερά της φυσικής, και σε μήκος 1.000 μ. από την είσοδό του συνδέθηκαν με τεχνητή σήραγγα οι δύο παράλληλοι διάδρομοι, ώστε η τουριστική διαδρομή να διαγράφει κύκλο.
Το μήκος των διαδρόμων του σπηλαίου που είναι τουριστικά αξιοποιήσιμο, ως σήμερα, φτάνει τα 3.100 μ. από τα οποία μόνο 300μ. είναι ξηρά. Στη συμβολή του υγρού και του ξηρού τμήματος, στο βυθό, βρέθηκαν οστά προβοδιού και προϊπποποτάμου.Σταγόνα – σταγόνα από ανθρακικό ασβέστιο, σύμφωνα με το φυσικό νόμο, δημιουργήθηκαν σταλακτίτες και σταλαγμίτες κατάλευκοι, ροζ, χνουδωτοί, κόκκινοι, κολώνες γκρίζες ή λευκές, συνθέτοντας το καταπληκτικό διάκοσμο του σπηλαίου.
Ακολουθούν κομψοτεχνήματα μοναδικής ομορφιάς όπως ο Επισκοπικός θρόνος, το πέλμα του Ποσειδώνα, ο πέτρινος κρίνος και μια εκκλησιαστική διάβαση με το πολυέλαιο και τον άμβωνα, η σάλα του Δυρού με τις αρχαίες Ελληνικές χλαμύδες, τα Ροζ και Λευκά διαμερίσματα με την άρπα, το βασιλικό εξώστη, τη πύλη και τη κρεμασμένη αλεπού και στο τέλος της δεξιάς διαδρομής το παρεκκλήσι.
Άναυδοι οδηγούμαστε στη σάλα Μεγάλος Ωκεανός, μήκους 160 μ. και ύψους 30 μ., με το μεγάλο δίσκο και τα αναρίθμητα κρόσσια και την Ονειρεμένη Λίμνη, στην οποία βρίσκεται η εκβολή του ποταμού προς τη θάλασσα, ενώ στο πλαϊνό τμήμα ξεπροβάλλει η Γοτθική Σάλα και ολοκληρώνεται η λιμναία διαδρομή.
Στο χερσαίο τμήμα που ακολουθεί, βαδίζουμε σε μονοπάτι ανάμεσα στ διάκοσμο και παρατηρούμε το Μνημείο του Αγνώστου Ναύτη, τα ανάκτορα του Πλούτωνα, το Πέτρινο Δάσος και τα Νούφαρα.
Έχει 18° θερμοκρασία χειμώνα – καλοκαίρι, με δάπεδο ελάχιστα ψηλότερα από τη στάθμη της θάλασσας και το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς του σκεπάζεται από νερό, πού διευκολύνει την επίσκεψη με βάρκες.
Το μέγιστο βάθος των νερών του είναι 15,5 μ. και η θερμοκρασία τους 12° . Η σκληρότητά τους είναι στην επιφάνεια 90° , στο μέσο 180° και στο βυθό 290° .
Κάτω από την είσοδο του σπηλαίου είναι ο όρμος Διρού με τις κάτασπρες κροκάλες και τα κρυστάλλινα νερά.
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου