 |
| Γροιλανδία Παγετονικό κάλυμμα |
Η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός: οι θερμοκρασίες αυξάνονται, η κατανομή των βροχοπτώσεων αλλάζει, οι παγετώνες και το χιόνι λιώνουν και η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει. Αναμένουμε ότι αυτές οι αλλαγές θα συνεχιστούν και ότι θα αυξηθεί η συχνότητα και η ένταση ακραίων καιρικών φαινομένων που προκαλούν επικίνδυνες καταστάσεις, όπως πλημμύρες και ξηρασίες. Οι επιπτώσεις και η ευπάθεια για τη φύση, την οικονομία και την υγεία μας δεν είναι οι ίδιες στις περιφέρειες, τα εδάφη και τους οικονομικούς τομείς της Ευρώπης.
Είναι πολύ πιθανό ότι το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης της θερμοκρασίας από τα μέσα του 20ού αιώνα οφείλεται στην παρατηρούμενη αύξηση των συγκεντρώσεων των αερίων του θερμοκηπίου, ως αποτέλεσμα των εκπομπών που προκαλούν ανθρώπινες δραστηριότητες. Η παγκόσμια θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά περίπου 0,8 ºC τα τελευταία 150 χρόνια και αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω.
Αν η θερμοκρασία της γης αυξηθεί περισσότερο από 2 °C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, θα αυξηθεί ο κίνδυνος των επικίνδυνων αλλαγών για τα παγκόσμια ανθρώπινα και φυσικά συστήματα. Στη σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές (UNFCCC) έχει αναγνωριστεί ο στόχος περιορισμού της αύξησης της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή κάτω των 2 °C.
Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό; Οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου πρέπει να σταθεροποιηθούν σε αυτήν τη δεκαετία και να μειωθούν κατά 50% συγκριτικά με τα επίπεδα του 1990 έως το 2050. Λαμβάνοντας υπόψη τις απαραίτητες προσπάθειες που καταβάλλουν οι αναπτυσσόμενες χώρες, η ΕΕ υποστηρίζει τον στόχο για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 80% έως 95% έως το 2050 (συγκριτικά με το 1990).
Ακόμη και αν οι πολιτικές και οι προσπάθειες για τη μείωση των εκπομπών αποδειχθούν αποτελεσματικές, κάποιος βαθμός κλιματικής αλλαγής είναι αναπόφευκτος. Συνεπώς, είναι επίσης αναγκαίες στρατηγικές και δράσεις για την προσαρμογή στις επιπτώσεις της.
Επιπτώσεις και ευπάθεια
Οι μεγαλύτερες αυξήσεις της θερμοκρασίας στην Ευρώπη απαντώνται στη νότια Ευρώπη και στην Αρκτική, και οι μεγαλύτερες μειώσεις της κατακρήμνισης παρουσιάζονται στη νότια Ευρώπη με αυξήσεις στα βόρεια και βορειοδυτικά. Οι προβλεπόμενες αυξήσεις της έντασης και της συχνότητας των καυσώνων και των πλημμυρών, καθώς και οι αλλαγές στην κατανομή ορισμένων μολυσματικών ασθενειών και της γύρης επηρεάζουν δυσμενώς την ανθρώπινη υγεία.
Η κλιματική αλλαγή αποτελεί πρόσθετη πίεση στα οικοσυστήματα, οδηγώντας σε μετακινήσεις πολλών ειδών φυτών και ζώων προς τα βόρεια και προς πιο ορεινές περιοχές. Έχει αρνητικές επιπτώσεις στη γεωργία, τη δασοκομία, την παραγωγή ενέργειας, τον τουρισμό και τις υποδομές γενικότερα.
Οι περιφέρειες της Ευρώπης που είναι ιδιαίτερα ευπαθείς στην κλιματική αλλαγή περιλαμβάνουν:
- τη νότια Ευρώπη και τη λεκάνη της Μεσογείου (λόγω της αύξησης των καυσώνων και της ξηρασίας)·
- ορεινές περιοχές (καθώς αυξάνεται το λιώσιμο του χιονιού και των πάγων)·
- παράκτιες ζώνες, δέλτα και πλημμυρικές περιοχές (λόγω της αύξησης της στάθμης της θάλασσας και των αυξανόμενων έντονων βροχοπτώσεων, των πλημμυρών και των καταιγίδων)·
- οι πλέον βόρειες περιοχές της Ευρώπης και η Αρκτική (καθώς αυξάνονται οι θερμοκρασίες και το λιώσιμο των πάγων).
Αιτίες της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής
Αέρια του θερμοκηπίου εκπέμπονται τόσο από φυσικές διεργασίες όσο και από ανθρώπινες δραστηριότητες. Το σημαντικότερο φυσικό αέριο του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα είναι οι υδρατμοί. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες άλλων αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, αυξάνοντας τις ατμοσφαιρικές συγκεντρώσεις των αερίων αυτών και ενισχύοντας έτσι το φαινόμενο του θερμοκηπίου και θερμαίνοντας το κλίμα.
Οι κύριες πηγές ανθρωπογενών αερίων του θερμοκηπίου είναι:
- η καύση ορυκτών καυσίμων (άνθρακας, πετρέλαιο και φυσικό αέριο) στην παραγωγή ηλεκτρισμού, τις μεταφορές, τη βιομηχανία και τα νοικοκυριά (CO2)·
- η γεωργία (CH4) και οι αλλαγές στη χρήση της γης, όπως είναι η αποδάσωση (CO2)·
- η υγειονομική ταφή των αποβλήτων (CH4)·
- η χρήση βιομηχανικών φθοριούχων αερίων.
Πολιτικές της ΕΕ
Πολλές πρωτοβουλίες της ΕΕ αποσκοπούν στη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου:
- κύρωση του πρωτοκόλλου του Κιότο: βάσει του πρωτοκόλλου του Κιότο 15 κράτη μέλη της ΕΕ (ΕΕ-15) πρέπει να μειώσουν τις συλλογικές εκπομπές τους κατά την περίοδο 2008-2012 κατά 8% κάτω από τα επίπεδα του 1990·
- διαρκής βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ενός ευρέος φάσματος εξοπλισμού και οικιακών συσκευών·
- εντολή για την αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας όπως η αιολική, η ηλιακή, η υδροηλεκτρική και η βιομάζα, καθώς και των ανανεώσιμων καυσίμων για τις μεταφορές, όπως τα βιοκαύσιμα·
- υποστήριξη της ανάπτυξης τεχνολογιών δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου άνθρακα (CCS) για τη δέσμευση και αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται από τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και άλλες μεγάλες εγκαταστάσεις·
- χρήση του συστήματος εμπορίας εκπομπών (EU ETS), το βασικό εργαλείο της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τη βιομηχανία.
Παγετώνες στην Αλάσκα
 |
Άλπεις σύνορα Ιταλίας και Ελβετίας
 |
Γροιλανδία
πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου