Ωκεανοί-υποθαλάσσιο ανάγλυφο

Γενικά

Ωκεανός αποκαλείται η πολύ μεγάλη θαλάσσια επιφάνεια.
Το όνομα Ωκεανός προέρχεται από τον ομώνυμο μυθικό θεό της Ελληνικής Μυθολογίας, τον Ωκεανό. Καθιερώθηκε, ιστορικά, από τον αρχαίο Έλληνα Ηρόδοτο να χαρακτηρίζεται σήμερα παγκοσμίως με το ίδιο όνομα η πολύ μεγάλη Θαλάσσια επιφάνεια. Οι Ωκεανοί αρχικά ήταν τρεις και στη συνέχεια προστέθηκαν οι δύο των πόλων της Γης, ο Αρκτικός και ο Ανταρκτικός Ωκεανός, που συνολικά καλύπτουν σχεδόν τα τρία τέταρτα (71%) της επιφάνειας της γης, περιέχουν δε το 97% του νερού και το 90% των ηφαιστείων, ενώ σχεδόν τα μισά από τα παγκόσμια θαλάσσια ύδατα παρουσιάζουν βάθος μεγαλύτερο των 3.000 μέτρων.

Οι Ωκεανοί σήμερα είναι πέντε:

Ειρηνικός Ωκεανός

Ατλαντικός Ωκεανός

Ινδικός Ωκεανός

Αρκτικός Ωκεανός ή Βόρειος Ωκεανός και

Ανταρκτικός Ωκεανός ή Νότιος Ωκεανός

Χαρακτηριστικά

Οι ωκεανοί καλύπτουν έκταση 361 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων της γήινης επιφάνειας. Έχουν συνολικό όγκο 1.340 εκατομμύρια κυβικά χιλιόμετρα και το μέσο βάθος τους είναι 3.711 μέτρα (σχεδόν τα μισά από τα παγκόσμια θαλάσσια ύδατα έχουν βάθος άνω των 3.000 μέτρων).

Εξερεύνηση

Ένα αρκετά μεγάλο μέρος των ωκεανών είναι ανεξερεύνητο. Είναι το μοναδικό μέρος του πλανήτη που δεν έχει εξερευνηθεί αρκετά. Ταξίδια στον ωκεανό γινόντουσαν από τους προϊστορικούς χρόνους, αλλά μόνο στους σύγχρονους χρόνους έχει πραγματοποιηθεί εκτενές υποβρύχιο ταξίδι. Το βαθύτερο σημείο στον ωκεανό είναι η τάφρος των Μαριανών (Mariana Trench), η οποία βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό βόρεια των Μαριάνων νήσων (Marianna Islands). Έχει μέγιστο βάθος 10.923 μέτρων. Ερευνήθηκε πλήρως το 1951 με το βρετανικό ναυτικό σκάφος, "Challenger ΙΙ" που έδωσε το όνομά του στο βαθύτερο μέρος της τάφρου Challenger Deep.

Μια βουτιά στον ωκεανό... 

Ο βυθός δεν είναι ομοιόμορφος. Έχει βουνά, λόφους, πεδιάδες, λεκάνες και βαθιά φαράγγια, όπως περίπου και η στεριά. Οι μορφές αυτές δημιουργούνται είτε από διεργασίες που γίνονται στο εσωτερικό της Γης (γεωλογικές) είτε από τα ιζήματα, δηλαδή από τα υλικά που προέρχονται από την ξηρά και καταλήγουν στη θάλασσα με τις βροχές και τα ποτάμια.

     H υποθαλάσσια προέκταση της ξηράς που εκτείνεται με μικρή κλίση μέχρι 150-200 μ. βάθος         περίπου, αποτελεί την υφαλοκρηπίδα. Η υφαλοκρηπίδα έχει οικονομική σημασία, επειδή               σχετίζεται  με δραστηριότητες του ανθρώπου όπως η αλιεία, η άντληση πετρελαίου κ.ά. 

H ηπειρωτική κατωφέρεια αρχίζει από εκεί όπου τελειώνει η υφαλοκρηπίδα, φτάνει σε μεγάλα βάθη (συνήθως μεγαλύτερα των 1.000 μ.) και είναι απότομη με μεγάλες κλίσεις.Mετά την ηπειρωτική κατωφέρεια βρίσκεται ο επίπεδος ωκεάνιος πυθμένας, η αβυσσική πεδιάδα, σε βάθη μεγαλύτερα των 4.000 μ. Το ομαλό ανάγλυφο των αβυσσικών πεδιάδων διακόπτεται από ανυψώσεις (σαν οροσειρές) που βρίσκονται στο μέσο των ωκεανών και ονομάζονται μεσοωκεάνιες ράχες. Το συνολικό τους μήκος φτάνει τα 6.500 χλμ. σε όλους τους ωκεανούς.

Kάτω από τη θάλασσα υπάρχουν υψώματα, τα υποθαλάσσια όρη, των οποίων το ύψος ξεπερνά πολλές φορές τα 1.000 μ. Αυτά τα βουνά είναι συνήθως ηφαιστειακής προέλευσης. Δημιουργούνται στη ζώνη των μεσοωκεάνιων ραχών. Πολλά νησιά, όπως η Χαβάη ή τα νησιά Γκαλαπάγκος, δεν είναι τίποτε άλλο από κορυφές τέτοιων υποθαλάσσιων ορέων που προβάλλουν έξω από τα νερά.    

H τάφρος είναι ένα βύθισμα του πυθμένα με σχετικά απότομες πλευρές. Κατά μήκος της Νότιας Αμερικής, για παράδειγμα, υπάρχει η μεγάλη τάφρος της Χιλής.                                      

Πηγές:

https://el.wikipedia.org/wiki/

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php

Ώρα για γεω-παιχνίδι

Τοποθέτησε τους ωκεανούς στην υδρόγειο

Ανακάλυψε τις μεγαλύτερες θάλασσες

Βρες τις μεγαλύτερες λίμνες στον κόσμο

Εξερεύνησε τα νησιωτικά κράτη του πλανήτη 

Ποτάμια

Η ποσότητα νερού που υπάρχει στους ποταμούς και στις λίμνες αντιστοιχεί σε ένα πολύ μικρό μέρος (0,03%) της συνολικής ποσότητας νερού του πλανήτη μας. Η ποσότητα αυτή καλύπτει μόνο το 2% της επιφάνειας της Γης. Ωστόσο 
το γλυκό νερό είναι πολύ σημαντικό, γιατί αποτελεί πηγή ζωής για όλους τους οργανισμούς. 

Ο ποταμός Soča που ρέει στη Σλοβενία και στη βορειοανατολική Ιταλία

Ο ποταμός είναι το υδάτινο ρεύμα που χαρακτηρίζεται από μια σχετική συνέχεια και σταθερότητα τροφοδοσίας και με τομή κοίτης γενικά αρκετά ομαλή. Συνήθως αντιδιαστέλλεται από τον χείμαρρο, που έχει πιο ανώμαλους και απότομους αντίστοιχους χαρακτήρες δεν είναι, όμως, πάντοτε δυνατή η σαφής διάκριση μεταξύ τους. Το σημείο στο οποίο γεννιέται ένας ποταμός ονομάζεται πηγή.

Ένα ποτάμι ξεκινάει πάντοτε με πολλά μικρά ρυάκια που, καθώς κατηφορίζουν, συναντιούνται, ενώνονται και σχηματίζουν ολοένα και λιγότερα ρεύματα με περισσότερο νερό, μέχρι το σχηματισμό μιας κύριας ροής (κοίτης).

Ηλιακό Σύστημα

Η ΣΕΙΡΑ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ ΣΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ A.J. JENKINS

Εντυπωσιακές εικόνες από ποτάμια του κόσμου

Τα Δέλτα των ποταμών

Το Δέλτα του ποταμού Νείλου, Αφρική

Το Δέλτα του ποταμού Μισισιπή

Ατμοσφαιρική ρύπανση και μεγάλες πόλεις του πλανήτη

Η ποιότητα του αέρα στις περισσότερες πόλεις σε όλο τον κόσμο δεν πληρεί 
τις κατευθυντήριες γραμμές του Π.Ο.Υ. για τα ασφαλή επίπεδα, βάζοντας τους ανθρώπους σε κίνδυνο εμφάνισης αναπνευστικής νόσου και άλλων προβλημάτων υγείας. 
Η βάση δεδομένων του Π.Ο.Υ. για την ποιότητα του αέρα καλύπτει 1.600 πόλεις σε 91 χώρες.Μόνο το 12% των ανθρώπων που ζουν στις παραπάνω πόλεις οι εκθέσεις και τα δεδομένα για την ποιότητα του αέρα  είναι σύμφωνα με τα 
κατευθυντήρια επίπεδα του Π.Ο.Υ. Περίπου το ήμισυ του αστικού πληθυσμού 
που παρακολουθείται, εκτίθεται σε ρύπανση του αέρα που είναι τουλάχιστον 
2,5 φορές υψηλότερα από τα επίπεδα που ο Π.Ο.Υ. συνιστά. 

Στις περισσότερες πόλεις όπου δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα για να συγκρίνουμε τη σημερινή κατάσταση με τα προηγούμενα χρόνια, η ατμοσφαιρική ρύπανση επιδεινώνεται. Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στην αύξηση αυτή, συμπεριλαμβανομένων της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, όπως ο άνθρακας για τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η εξάρτηση από τα μηχανοκίνητα οχήματα ιδιωτικής μεταφοράς, η αναποτελεσματική χρήση της ενέργειας στα κτίρια, καθώς και η χρήση της βιομάζας για μαγείρεμα και θέρμανση. 

Ελ Νίνιο

Ελ Νίνιο (El Niño) ονομάζεται το θερμό βόρειο θαλάσσιο ρεύµα που εμφανίζεται στις ακτές του Περού και του Ισημερινού, αντικαθιστώντας το ψυχρό νότιο ρεύµα Humboldt. 
Με κλιματικούς όρους αποτελεί μέρος των διακυμάνσεων που παρουσιάζει η επιφανειακή θερμοκρασία του Ειρηνικού και του Ινδικού Ωκεανού εντός της Τροπικής Ζώνης. Ο όρος El Niño, που στα Ισπανικά σημαίνει “το μικρό αγόρι”, αναφέρεται ουσιαστικά στο Θείο Βρέφος καθώς το φαινόμενα εκδηλώνεται την περίοδο των Χριστουγέννων στις δυτικές ακτές της Νοτίου Αμερικής. Συνήθως κάνει την εμφάνισή του στο τέλος κάθε χρόνου και διαρκεί μερικές εβδομάδες, ωστόσο κάθε 3 µε 7 χρόνια αποκτά τη μέγιστη του ένταση.

Μετεωρολογικό «χάος» σε όλο τον πλανήτη μπορεί να φέρει το φετινό Ελ Νίνιο σύμφωνα με τη NASA, με το φαινόμενο να εκδηλώνεται δίχως σημάδια εξασθένισης στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το Ελ Νίνιο συνδέεται με ξηρασίες και εκτεταμένες πλημμύρες σε όλο τον πλανήτη.
Παρόμοια αύξηση της θερμοκρασίας του Ειρηνικού Ωκεανού έχει καταγραφεί μόλις τρεις φορές κατά τη διάρκεια των 65 τελευταίων ετών: το 1972- 1973, το 1982- 1983 και το 1997-1998, όταν καταγράφηκε και το ισχυρότερο Ελ Νίνιο των τελευταίων ετών.

Ο Ετήσιος Κύκλος Χλωρίδας

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα εντυπωσιακό animation στο οποίο παρουσιάζεται ο ετήσιος κύκλος χλωρίδας στη Γη. 'Όπως λένε και οι δημιουργοί του το animation δείχνει τις αναπνοές του πλανήτη μας καθώς η παγκόσμια χλωρίδα αλλάζει στη διάρκεια των εποχών του έτους. Το animation δημιουργήθηκε από τα δεδομένα που συνέλεξε η NASA από διάφορους δορυφόρους που παρακολουθούν την Γη.

Credit: NASA's Goddard Space Flight Center